ภษคส : NC KAISOO (Emergency Exits) ♥

           ทันทีที่เขาคว้าเอวบางไว้ได้ ร่างหนาก็ดันคนตัวเล็กให้ติดกับผนังก่อนจะก้มลงไปจูบอย่างหนักหน่วงที่ริมฝีปากได้รูป คยองซูเองก็ไม่ยอม เขาจูบกลับอย่างไม่ยอมแพ้ ลิ้นเล็กตวัดสู้แรงลิ้นร้อนที่กำลังบุกรุกเข้ามาก่อนจะเป็นฝ่ายจับใบหน้าร่างสูงให้เอียงไปตามทิศทางที่ต้องการ

            “อืม...” จงอินครางออกมาเบาๆ ก่อนที่มือหนาจะเร่งปลดกระดุมเสื้อนอนของคนตัวเล็ก ถึงจะมีกระดุมแค่ห้าเม็ดบนเสื้อ แต่ในเวลาคับขันแบบนี้กลับเหมือนมีกระดุมสิบพันล้านเม็ดเสียแล้ว

            เมื่อกระดุมทั้งสิบพันล้านเม็ดถูกปลดออกภายในห้าวินาที คนตัวเล็กก็รู้หน้าที่โดยการถอดเสื้อนอนตัวเองทิ้ง ริมฝีปากทั้งคู่ยังคงแลกลิ้นและทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วยซ้ำ 

            มือหนาไล้เข้าไปในเสื้อนอนตัวบางและความร้อนของมือที่ปะทะกับเอวคอดทำให้คนถูกสัมผัสขนลุกเบาๆ เขาลูบไล้ไปตามร่างกายเล็ก จนสุดท้าย... ก็จงใจใช้มือสอดลงไปในกางเกงนอนและปัดป่ายอยู่แถวก้นนิ่ม บีบคลึงเพื่อเรียกอารมณ์คนตรงหน้าให้พลุ่งพล่าน 

            ก่อนจะถลกมันออกจนกางเกงลงไปกรอมอยู่ที่ปลายเท้า

            “อ๊ะ...” คยองซูผละจากริมฝีปากร้อนทันทีที่รู้สึกเย็นวูบวาบที่ช่วงล่าง เขาเงยหน้ามองคนตรงหน้าสู้แสงไฟสลัว แต่กลับทวีอารมณ์พลุ่งพล่านในตัวเขามากขึ้นเท่านั้น...

            เพราะคนตัวสูงกว่ากำลังใช้สายตาโลมเลียเขาไปทั่วร่างกาย แถมยังเลียริมฝีปากเหมือนรอกินขนมหวานชิ้นใหญ่

            “จ... จงอิน ตรงนี้เลยหรอ...” คยองซูเงยหน้าเลิ่กลั่ก กลัวว่าจะมีคนมาเห็นเข้า

            “ไม่มีกล้องวงจรปิด... ไม่มีใคร...” ร่างสูงอยากจะทำทุกอย่างเสียตอนนี้และ...

            ตรงนี้

 

            เขาถอดเสื้อยืดตัวเองออกอย่างรีบร้อน แต่ภาพนั้นยิ่งทำให้คนตัวเล็กแทบจะเป็นลมเพราะมันช่างเซ็กซี่และร้อนแรงเหลือเกิน เขาปล่อยให้คนตัวสูงก้มลงมาซุกไซ้ที่คอตัวเองและดูดดึงจนเป็นรอยแดง ความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่ได้รับมานานห้าปีก็ย้อนกลับมาใหม่อีกครั้ง

            คยองซูรู้ตัวเองแล้วว่าตอนนี้ไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือ จึงต้องยอมให้เรื่องดำเนินต่อไป... ด้วยการถอดรองเท้าและกางเกงจากปลายเท้าตัวเองพร้อมกัน มือเล็กลูบไล้หน้าท้องเป็นลอนทั้งที่ตัวเองก็ลำบาก เพราะเจ้าของหน้าท้องลอนกำลังดูดคอ ขบใบหูและมือนั่นก็อยู่ไม่สุข...

            กำลังกอบกุมส่วนสำคัญของเขาไว้เบาๆ และกำลังเคลื่อนไหวขึ้นลงช้าๆ

            “ม... ไม่เอานะจงอิน...”

            “ขอโทษครับ...” เขาตกใจที่ได้ยินคำปฏิเสธและมือหนาก็รีบปล่อยทันที แต่คนตัวเล็กกลับส่ายหน้ารัวๆ

            “ไม่ใช่อย่างนั้น พี่... พี่หมายถึง...”

            “...”

            “ไปพร้อมกัน เสร็จด้วยกัน...” คยองซูเขย่งขึ้นไปจูบที่ต้นคอร่างสูงและยิ้มให้เขินๆ ถึงแสงไฟจะสลัวมากเพียงใดแต่จงอินก็ยังเห็นใบหน้าสีแดงระเรื่อเด่นชัด

            “คุณเคใจดีที่สุดเลยครับ” ร่างสูงก้มลงสูดกลิ่นแชมพูอ่อนๆ ของคนตัวเล็กอย่างรักใคร่ มือหนาถอดกางเกงนอนของตัวเองลงแค่ ‘บางส่วน’ ก่อนที่แขนแกร่งจะอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาจนตัวลอย ขาเรียวเล็กเกี่ยวรอบเอวแกร่งอัตโนมัติและเริ่มสัมผัสได้ว่ามีอะไรทิ่มต้นขาของเขาอยู่

            “อื๊อ...” คนตัวเล็กเชิดคอหนีเมื่อจงอินฝังปลายจมูกที่ต้นคอเนียนพร้อมๆ กับเบียดแทรกปลายแท่งเนื้อร้อนเข้ามาในลำตัวของเขา 

            “เจ็บหรอ...”

            “ไม่... ไม่เจ็บ” คุณเคโกหก

            “ขอโทษนะ... แต่คุณเคก็รู้ใช่มั้ย...”

            “...”

            “เดี๋ยวความเจ็บก็จะกลายเป็นสวรรค์” ร่างสูงหลับตาพริ้มก่อนจะบดเบียดความเป็นชายเข้าไปทีเดียวมิดด้าม

            “อึก! อ๊ะ... อื๊อ...” ความอึดอัดและจุกหน่วงที่ถาโถมเข้ามาทำเอาคยองซูตัวลอย ใบหน้าน่ารักเอื้อมไปแลกลิ้นร้อนกับคนตัวสูงเพื่อจะได้ลืมความเจ็บด้านล่าง 

            สะโพกแกร่งขยับเข้าออกไม่หยุดจนคนตัวเล็กต้องเชิดคอสูงด้วยความเสียวซ่าน กรงเล็บจิกที่แผ่นหลังกว้างเสียจนเป็นรอยแดง แต่นั่นก็ยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์พลุ่งพล่านจนเร่งสะโพกมากกว่าเดิม

            “อ... อ๊ะ... ต... ตรงนั้น... อื้มตรงนั้น” เหมือนจงอินจะจับจุดได้ เขาจงใจใช้ส่วนหัวครูดที่ผนังอ่อนนุ่มด้านในตรงจุดที่คนตัวเล็กต้องการ เสียงเล็กแหบพร่าและนั่นทำให้ร่างสูงเริ่มสับสนว่าใครเป็นฝ่ายเซ็กซี่กว่ากันแน่

           

            ปัง!!!!!!!

            เสียงประตูบันไดฉุกเฉินปิดดังลั่น แต่มาจากชั้นไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าทำให้คนสองคนที่กำลังเสพสมกันอยู่นั้นสะดุ้งเฮือกและมองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก

            “จ... จงอิน...”

            “ชู่ว...” คนตัวสูงสั่งให้เงียบ ทั้งที่เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกว่าเสียงที่คยองซูเรียกเขาซะอีก

            ตึก... ตึก... ตึก...

            เสียงฝีเท้าที่ไม่ต่ำกว่าหนึ่งคู่กำลังเดินขึ้นมาจากด้านล่างช้าๆ แต่คนสองคนตรงนี้กำลังเร่งสปีดกันอย่างเต็มกำลัง จนในที่สุดสายธารสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจนเลอะเปรอะหน้าท้องของจงอิน คนตัวสูงสอดเข้าสอดออกอีกสองสามครั้งก็ปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่างกายของคยองซูเช่นกัน 

            จงอินค่อยๆ อุ้มคยองซูออกจากแกนกายของตัวเองและวางคนตัวเล็กที่ไม่มีแรงบนพื้น เขาชะโงกหน้าไปดูที่ราวบันไดก็เห็นว่ามีใครบางคนกำลังขึ้นมาจริงๆ และใกล้เข้ามาทุกที...







กลับไปอ่านต่อที่: http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1026475&chapter=17
(ขอโทษที่เอนซีกาก บรัย)